Ćwiczenia izokinetyczne to forma treningu dynamicznego, która cechuje się stałą prędkością kątowej ruchu, co jest z kolei związane z pracą dynanometru. Wykonuje się je na specjalnych urządzeniach, a dzięki temu, iż na ćwiczącego wpływa taki sam opór, jaki on sam powoduje, ten rodzaj treningu jest w pełni dopasowany do możliwości układu mięśniowo-szkieletowego oraz poziomu bólu i zmęczenia osoby ćwiczącej.
Ćwiczenia izokinetyczne są z powodzeniem stosowane między innymi w rehabilitacji oraz jako forma testu sprawdzającego sprawność pacjenta. Ocena kinetyczna opiera się na danych opisujących dynamiczną pracę określonych grup mięśniowych, monitorowania procesu rehabilitacji, ustalenia danych normatywnych. Dzięki tego rodzaju testom uzyskuje się także informacje na temat takich parametrów, jak wytrzymałość, moc szczytowa, powtarzalność ruchów czy też siła mięśniowa osoby poddawanej badaniu.
Podobne testy wykonuje się po rozgrzewce, a podczas sprawdzianu ćwiczący ma za zadanie pokonać dany opór z wykorzystaniem swoich maksymalnych możliwości, a więc z możliwie maksymalną siłą. Badający wybiera odpowiedni tryb diagnostyki lub ćwiczenia o których badany musi zostać poinformowany, aby zacząć wykonywać dany ruch. Informacje, jakie muszą zostać przekazane badanemu to między innymi kierunek ruchu oraz ilość powtórzeń danego ćwiczenia, jaką ma wykonać. W trakcie trwania badania osoba badana jest przypięta do fotela specjalnymi pasami, co ma na celu wykluczenie tak zwanych ruchów kompensacyjnych ciała.
Opisywane testy są wykonywane za pomocą odpowiedniej, specjalistycznej maszyny, posiadającej kilka trybów, a jednym z nich jest właśnie tryb izokinetyczny. Praca na nim jest kontynuacją pracy nad wzmacnianiem mięśni, do czego wykorzystuje się sprawdzone metody powodujące przywracanie utraconej funkcji w znacznie szybszym tempie. Wykorzystuje się do tego pracę koncentryczną oraz ekscentryczną, a także trening opóźnieniowy. Dzięki treningowi i testom izokinetycznym można dużo dowiedzieć się oraz następnie wpłynąć na siłę mięśni stawu kolanowego, skokowego, stawu łokciowego oraz kompleksu ramienno-barkowego.
Zostaw komentarz